-
1 nauczyć się
сов.научи́ться; вы́учитьnauczyć się się na pamięć — вы́учить наизу́сть
nauczyć się się rozumu — набра́ться ума́
-
2 nauczyć\ się
сов. научиться; выучить;\nauczyć\ się się na pamięć выучить наизусть; \nauczyć\ się się rozumu набраться ума
-
3 nauczyć się
1. вивчити;2. навчитися -
4 nauczyć się (czego)
öyränü, uqu rozk. uqı); nauczy się uqır -
5 nauczyć
(-ę, -ysz); vb; od uczyć* * *pf.teach, train; nauczony doświadczeniem taught by experience; nauczyć kogoś moresu show sb their place; nauczyć kogoś rozumu teach sb a lesson; ja cię/was nauczę! I'll show you!, now, get l. eat this!; por. nauczać, uczyć.pf.learn.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nauczyć
-
6 nauczyć
uczyć (być nauczycielem) unterrichten;uczyć fizyki Physik unterrichten;uczyć języka niemieckiego Deutsch unterrichten;uczyć gry na gitarze Gitarrenunterricht geben;uczyć pływać k-o jemandem Schwimmen beibringen;uczyć k-o (+ inf) jemandem beibringen zu (+ inf);doświadczenie uczy, że … die Erfahrung lehrt, dass …;uczyć się języka niemieckiego Deutsch lernen;uczyć się na pamięć auswendig lernen;uczyć się do egzaminu für eine Prüfung lernen;uczyć się na błędach aus Fehlern lernen;uczyć sie (być uczniem) lernen -
7 przyuczyć się
-
8 wyuczyć się
-
9 przyuczyć\ się
сов. do czego 1. приучиться к чему;2. обучиться чему, подготовиться к чему+1. przyzwyczaić się, wdrożyć się 2. nauczyć się
-
10 wyuczyć\ się
сов. czego выучиться, научиться чему;\wyuczyć\ się się roli выучить роль
+ nauczyć się -
11 naumieć się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naumieć się
-
12 naucz|yć
pf — naucz|ać impf Ⅰ vt 1. (przekazać wiedzę) to teach- nauczyć kogoś historii/języka obcego to teach sb history/a foreign language- nauczyć kogoś czytać/pływać to teach sb (how) to read/swim- nauczyć kogoś posłuszeństwa to teach sb obedience- nauczyć psa aportu/sztuczek to teach a dog to fetch/to do tricks- ojciec nauczył mnie grać a. gry na skrzypcach my father taught me (how) to play the violin- nauczono mnie, że nie należy nigdy kłamać I was taught never to lie2. (pouczyć) to teach- życie nauczyło go cierpliwości life has taught him to be patient- historia nas nauczyła, że… history has taught us that…Ⅱ nauczyć się to learn (zdobyć umiejętność) to teach oneself (czegoś sth)- nauczyć się szyć to learn sewing a. (how) to sew- nauczyć się punktualności to learn to be punctual- nauczyć się wiersza na pamięć to learn a poem (off) by heart- nauczyłem się tego sam/od rodziców I’ve learnt it (by) myself/from my parents■ nauczony doświadczeniem książk. having learnt the lesson of experience- nauczony gorzkim doświadczeniem nie ufał nikomu from bitter experience, he trusted no one- nauczyć kogoś moresu przest. to teach sb some manners, to show sb what’s what- nauczyć kogoś rozumu pot. to knock some sense into sb- nauczyć się rozumu pot. to come to one’s senses- kiedy ty wreszcie nauczysz się rozumu! when will you ever learn?- czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał przysł. what you don’t learn as a child you can’t learn as an adult- ja cię/ja was nauczę pot. I’ll teach you- ja cię nauczę posłuszeństwa! I’ll teach you to do as you’re told!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naucz|yć
-
13 ucz|yć
impf Ⅰ vt 1. (przekazywać wiedzę) to teach- uczyć dorosłych niemieckiego to teach adults German- moja mama uczy w szkole podstawowej my mum teaches in a primary school ⇒ nauczyć2. (przyuczać) to teach- uczył ich odbijać piłkę z bekhendu he taught them how to play the backhand- uczyć psa posłuszeństwa to teach a dog obedience- tata uczył mnie prowadzić samochód dad taught me (how) to drive ⇒ nauczyć3. [doświadczenie, zabawa] to teach ⇒ nauczyć Ⅱ uczyć się 1. (zdobywać wiedzę) to learn; (odrabiać lekcje) to study- uczyć się angielskiego/gry na gitarze to learn English/the guitar- uczyć się do egzaminu to study for an exam- uczyć się u mistrza to train under a master- uczyć się dobrze/źle to be a good/poor student- uczyć się na piątki to be an A student- uczyć się (czegoś) na pamięć to memorize (sth) a. to learn (sth) by heart2. pot. (zdobywać zawód) to learn, to study (na kogoś to be sb)- będzie się uczył na stolarza he will learn to be a carpenter ⇒ nauczyć się3. (wyciągać wnioski z doświadczeń) to learn- uczył się ukrywać swoje uczucia he learned to hide his feelings- uczyć się tolerancji/cierpliwości to learn tolerance/patience- uczyć się na cudzych błędach to learn from the mistakes of others- uczyć się na własnych błędach to learn by a. from one’s (own) mistakes ⇒ nauczyć się■ uczyć kogoś rozumu pot. (napominać, pouczać) to teach sb sense, to put some sense into sb- uczyć się rozumu pot. (nabierać rozsądku) to learn (some) sense- uczył Marcin Marcina (a sam głupi jak świnia) przysł. it’s a case of the blind leading the blindThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucz|yć
-
14 wyucz|yć
pf — wyucz|ać impf Ⅰ vt 1. (nauczyć) to teach (kogoś czegoś sb sth) [wiersza, tabliczki mnożenia]- wyuczyła służącą dygać she taught her maid (how) to curtsy2. (wykształcić) to train- wyuczyć chłopca na szewca/krawca to train a boy as a shoemaker/tailor- chcę go wyuczyć ogrodnictwa I want to train him in gardening- cukiernik to mój zawód wyuczony I’m a pastry cook by training- jaki jest pański zawód wyuczony? what is your profession?Ⅱ wyuczyć się — wyuczać się 1. (nauczyć się) to learn (czegoś sth)- wyuczyć się wiersza na pamięć to learn a poem by heart2. (zdobyć zawód) to train- nasz syn wyuczył się na ogrodnika our son trained as a gardener- chciał się wyuczyć stolarstwa he wanted to train in carpentryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyucz|yć
-
15 wku|ć
pf — wku|wać impf (wkuję, wkujesz, wkuł, wkuła, wkuli — wkuwam) Ⅰ vt 1. (wbić) to hammer [hak, dłuto]- wkuł w mur stalowy pręt he hammered a steel rod into a wall2. pot. (nauczyć się) to bone up on pot., to swot up on GB pot. [fizykę, historię]- wkuwać do egzaminu to swot for an examination pot.Ⅱ wkuć się — wkuwać się 1. (wyrąbać otwór) to chip away (w coś at sth)- więzień od miesięcy wkuwał się w ścianę pod pryczą the prisoner chipped away at the wall under his berth for months2. pot. (nauczyć się) to bone up pot., to swot GB pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wku|ć
-
16 wyku|ć
pf — wyku|wać impf Ⅰ vt 1. (uformować przez kucie) (w metalu) to forge; (w kamieniu) to sculpt, to carve 2. (wydrążyć) to cut, to hew [otwór] 3. książk., przen. to create- wykuwać lepszą przyszłość/nowe życie to create a better future/a new life4. pot. (nauczyć się na pamięć) to learn [sth] by heart a. rote [tabliczkę mnożenia]- wykuć materiał do egzaminu to cram for an examⅡ wykuć się — wykuwać się 1. (zostać uformowanym) to be forged a. sculpted 2. pot. (nauczyć się) to learn [sth] by heart a. rote- wykuć się czegoś na blachę to learn sth word-perfectThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyku|ć
-
17 poducz|yć
pf — poducz|ać impf Ⅰ vt (nauczyć podstaw) to teach [sb] the basics- poduczyć kogoś do egzaminu to coach sb for the exam- poduczyć kogoś zawodu to teach sb the basics of the tradeⅡ poduczyć się — poduczać się (nauczyć się podstaw) to learn the basics (czegoś of sth)- przed wyjazdem muszę poduczyć się angielskiego before leaving I must learn some EnglishThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poducz|yć
-
18 nauczać
I. vt\nauczać kogoś czegoś ( głosić nauki) jdn etw lehren; ( uczyć w szkole) jdn etw unterrichten; ( pokazać, jak należy coś robić) jdm etw beibringennauczyć kogoś rozumu jdn zur Vernunft bringenjuż ja cię nauczę! das sollst du mir büßen!II. vrnauczyć się czegoś etw lernen -
19 wyuczyć
(-ę, -ysz); vt perf* * *pf.pf.(= nauczyć się) learn (by heart); ( do zawodu) be trained, train ( as an apprentice).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyuczyć
-
20 opanować
глаг.• господствовать• завладевать• овладеть• одолевать• пересиливать• порабощать* * *opanowa|ć\opanowaćny сов. 1. со овладеть чем, покорить что; захватить что;\opanować miasto захватить город, овладеть городом; \opanować kraj покорить страну; \opanować kosmos покорить (освоить) космос;
2. со подавить, обуздать, укротить что; справиться с чем;\opanować wściekłość подавить ярость; \opanować wzruszenie (zdenerwowanie) овладеть собой, справиться с волнением; \opanować żywioł обуздать (укротить) стихию; \opanować pożar ликвидировать пожар;
3. kogo овладеть кем, охватить, обуять кого;\opanowaćł go strach его охватил страх;
4. со овладеть чем, освоить что;\opanować jakiś język овладеть каким-л. языком; \opanować nową metodę produkcji освоить новый метод производства+1. zawładnąć 2. poskromić, okiełznać, zapanować 3. ogarnąć, owładnąć 4. osiągnąć sprawność, nauczyć się
* * *opanowany сов.opanować miasto — захвати́ть го́род, овладе́ть го́родом
opanować kraj — покори́ть страну́
opanować kosmos — покори́ть (осво́ить) ко́смос
opanować wściekłość — подави́ть я́рость
opanować wzruszenie (zdenerwowanie) — овладе́ть собо́й, спра́виться с волне́нием
opanować żywioł — обузда́ть (укроти́ть) стихи́ю
opanować pożar — ликвиди́ровать пожа́р
opanował go strach — его́ охвати́л страх
opanować jakiś język — овладе́ть каки́м-л. языко́м
opanować nową metodę produkcji — осво́ить но́вый ме́тод произво́дства
Syn:zawładnąć 1), poskromić, okiełznać, zapanować 2), ogarnąć, owładnąć 3), osiągnąć sprawność, nauczyć się 4)
См. также в других словарях:
nauczyć się — czegoś jak pacierza zob. pacierz. Nauczyć się czegoś na blachę zob. blacha. Nauczyć się rozumu zob. rozum 9 … Słownik frazeologiczny
nauczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. uczyć (się) I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}(już) ja cię [was, ich itp.] nauczę {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nauczyć się [wyuczyć się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}na blachę {{/stl 13}}{{stl 7}} nauczyć się czegoś bardzo dobrze, opanować coś świetnie, doskonale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczyć się historii, biologii na blachę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczyć się – nauczyć się rozumu — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyciągać wnioski z własnych, wcześniej popełnionych błędów, nabierać życiowej mądrości, rozsądku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeszcześ się rozumu nie nauczył?! Człowiek się uczy rozumu przez całe życie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczyć się – nauczyć się na — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyichś} {{/stl 8}}błędach {{/stl 13}}{{stl 7}} wyciągać wnioski z cudzych błędów i tym samym nie popełniać podobnych we własnym życiu, działaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ucz się na cudzych błędach, a będzie ci łatwiej w życiu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nauczyć — dk VIb, nauczyćczę, nauczyćczysz, nauczyćucz, nauczyćczył, nauczyćczony nauczać ndk I, nauczyćam, nauczyćasz, nauczyćają, nauczyćaj, nauczyćał, nauczyćany «ucząc przekazać komuś pewien zasób wiedzy, udzielić wiadomości, wyłożyć coś; wdrożyć do… … Słownik języka polskiego
nauczyć — 1. pot. Ja (cię, was, ich itp.) nauczę... «wykrzyknienie wyrażające pogróżkę, zapowiedź dania komuś nauczki; ja (cię, was, ich itp.) oduczę»: (...) nie bluźnij, smarkaczu! Już ja cię nauczę! – kto ci to powiedział, kto cię herezji nauczył! E.… … Słownik frazeologiczny
posługiwać się – posłużyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykorzystywać coś jako środek, narzędzie do realizacji jakiegoś zadania, do osiągnięcia jakiegoś celu, jako pomoc w jakimś działaniu; posiłkować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczyć się — I – nauczyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdobywać jakiś zasób wiedzy, przyswajać sobie jakieś wiadomości lub umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczyć się do matury. Nauczył się chemii. Nauczył się skakać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyuczać się – wyuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ucząc się dokładnie, gruntownie, zdobywać pewne wiadomości, umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyuczyć się na pamięć wiersza. Wyuczać się zawodu.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}nauczyć się [wyuczyć się] {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naumieć się — dk II, naumieć sięem się, naumieć sięesz się, naumieć sięeją się, naumieć sięej się, naumieć sięmiał się, naumieć sięeli się pot. «nauczyć się czegoś, nabyć w czymś wprawy» … Słownik języka polskiego
